Wat is de betekenis van cel?

I. (<Lat.), v. (-len), 1. ieder van een reeks kleine, gelijke, afzonderlijke vertrekken in een klooster, een gevangenis, een krankzinnigengesticht, als verblijfplaats voor één persoon ; — meton. : hij heeft een jaar cel gekregen, celstraf ; — hokje, vgl. douche-, telefooncel ; — eenzame kleine woning...

Zie Marcellus

cel - Zelfstandignaamwoord 1. een kleine ruimte waar iemand voor straf moet zitten (in een gevangenis) ♢ Gevangenen wonen meestal in kleine cellen. 2. een kleine ruimte (in een klooster) ♢ In een klooster bevinden zich cellen. 3. (biologie) de klei...

cel - zelfstandig naamwoord 1. klein kamertje in gevangenis of politiebureau ♢ hij werd opgesloten in de cel 1. de natte cel [badkamer en toilet] 2. piepklein levend deeltje...

Vakje in kruistabel waarin frequentie staat.

De kleinste eenheid in levende organismen. Iedere mens, elk dier, elke plant, elke bacterie en elke schimmel is opgebouwd uit cellen. Elke cel is zo klein dat je hem niet met het blote oog, maar alleen met een microscoop kunt zien. Sommige wezens zijn opgebouwd uit één cel, zoals een gist of een bacterie. Maar bij mens, dier en plant zijn er miljar...

cel, kerker

De basale functionele eenheid van organismen.

[OFr. celle, van Lat. cella = kleine kamer; vgl. domi-cil-ium en cel-are = verbergen; vgl. Gr. kalia = hut] 1 woning van kluizenaar; 2 kamertje voor één persoon in klooster, gevangenis, krankzinnigengesticht e.d.; 3 afdeling van honingraat; 4 afgerond geheel v...