Wat is de betekenis van Bronader?

v. (-s), 1. nauwe doorgang in de aardkorst, waaruit het water opwelt voor een bron ; vand. bron, ook fig. : oorsprong: God is de bronaar alles goeds.

bronader - Zelfstandignaamwoord 1. een scheur in het aardoppervlak waaruit water omhoog komt en een bron ontstaat ♢ Elk land heeft minstens één bronader die voor bronwater zorgt. Woordherkomst samenstelling van bron en ader

v. bronaders (waterader, springader, die een bron voedt; lit. t. oorsprong).

(’bron) v. (-eren; -s) 1. Eig. ader in de aardkorst, waardoor het water opwelt : de houdt op te vloeien. 2. Metf. Verh. oorsprong : God, de van alle goed.

v./m. (-s), nauwe doorgang in de aardkorst waaruit het water opwelt voor een bron; (fig.) oorsprong.

BRONADER, v. (-s), nauwe, doorgang in de aardkorst, waaruit het water opwelt voor eene bron; (ook fig.) bron, oorsprong: God is de bronaar alles goeds.