braak 2
braak 2 bn. 'niet bebouwd' categorie: waarschijnlijk erfwoord Mnl. braec stic 'braakliggend stuk' [1281; CG I, 571], als zn. die brake [1296; Flou II, 615] of in de samenstelling braeccouter 'braakland' [wrsch. 1200-50; MNW]; vnnl. in landt datmen braeck heeft laten liggen [1562; Kil.]. Ablautende vorm b...
