Wat is de betekenis van Borgtakel?

m. (-s), loze takel, bij het ophijsen van een zwaar voorwerp daaraan vastgemaakt om dit te dragen wanneer de hijstouwen mochten breken.

m. (-s), loze takel die bij het ophijsen van een zwaar voorwerp daaraan vastgemaakt wordt om dit te dragen wanneer de hijstouwen mochten breken.

BORGTAKEL, m. (-s), looze takel bij het ophijschen van een zwaar voorwerp daaraan vastgemaakt, om dit te dragen wanneer de hijschtouwen mochten breken.