Wat is de betekenis van bongo?

bongo - Zelfstandignaamwoord 1. dubbele met de hand bespeelde trommel oorspronkelijk uit Cuba ♢ De muzikant trommelde heftig op zijn bongo. ♢ De Britse Beth Orton (45) musiceert in de luwte; Orton maakte zeven albums in 23 jaar. Ooit zong ze eenvoudige folk-achtige...

handtrommel; Afrikaanse bosantilope

slaginstrument van Cubaanse oorsprong, bestaande uit twee naast elkaar gemonteerde trommeltjes, slechts aan één zijde van een vel voorzien. De bongo wordt met de vingers en de muis van de hand bespeeld. Wordt ook in de Nieuwe Muziek gebruikt.

(Deran of Dor), een tot de Niloten behorend volk in het zuidwestelijk deel van de Bahr el Ghazal-provincie, Engels-Egyptisch Soedan. Omstreeks het midden der 19de eeuw beliep hun aantal 300.000 en was hun gebied ongeveer zo groot als België. De komst van de Nubisch-Arabische ivoor- en slavenhandelaren heeft voor de Bongo,...

Bongo - stam van de Teke-groep, behoorende tot de Bantoevolken. → Afrika (Bevolking).

m. (-’s), (ook: bongodrum), Latijnsamerikaans slaginstrument afkomstig uit Cuba. De bongo bestaat uit twee onderling verbonden kleine trommels die in grootte en toonhoogte niet veel van elkaar verschillen en een vaste bespanning hebben. Het instrument is geïnspireerd op Afrikaans slagwerk. Bongo’s behoren tot het vaste arsenaal sla...

...

...