Wat is de betekenis van bondgenootschap?

o. (-pen), 1. onderlinge betrekking van of als tussen bondgenoten: een verdrag van bondgenootschap; vand.: verdrag, inz. tussen twee of meer mogendheden: een bondgenootschap aangaan, sluiten. 2. gezamenlijke bondgenoten; bondsstaat of statenbond.

bondgenootschap - Zelfstandignaamwoord 1. een verdrag tussen staat|staten, zakenpartners of individuen, omwille van een gemeenschappelijk voordeel ♢ Samen met Duitsland wil Obama met TTIP nog één groot internationaal succes boeken. Het bondgenootschap is meer dan ooit van strategisch belang voor de VS....

bondgenootschap - zelfstandig naamwoord uitspraak: bond-ge-noot-schap 1. onderlinge verhoudingen tussen mensen of groepen die hetzelfde doel hebben ♢ de NAVO is een bondgenootschap van westerse landen Zelfstandig naamwoord: bond-ge-noot-sc...

(Militaire) samenwerking tussen landen.

bondgenootschap - Zie alliantie.

o. bondgenootschappen (1 de betrekking van bondgenoten; 2 bondsstaat, statenbond): 1. een bondgenootschap aangaan; het bondgenootschap met Frankrijk; 2. het bondgenootschap der zeven provinciën heette Republiek der Verenigde Nederlanden.

('bont) o. (-pen) 1. Eig. onderlinge betrekking tussen bondgenoten : een aangaan, sluiten, breken. 2. Metn. gezamenlijke bondgenoten : het der zeven Nederlandse Provinciën.

o. (-pen), 1. onderlinge betrekking van of tussen bondgenoten: een verdrag van bondgenootschap; vandaar: verdrag tussen twee of meer mogendheden: een bondgenootschap aangaan, sluiten; 2. gezamenlijke bondgenoten; bondsstaat of statenbond.

BONDGENOOTSCHAP, o. (-pen), onderlinge betrekking tusschen bondgenooten; vriendschap; vereeniging; verdrag, inz. tusschen twee of meer mogendheden een bondgenootschap aangaan, sluiten-, — bondsstaat of statenbond.