Wat is de betekenis van bliksems?

I. tw., krachtwoord; II. bw., (als ruw woord) geweldig, zeer: ’t gaat bliksems goed; III. bn., term van verwensing, duivels: bliksemse jongens!

(19e eeuw) (inf.) gebruikt ter versterking: bliksems gemeen; bliksems koud. Vgl. blikslagers*; mieters*. • Dat 's gemeen! dat 's bliksems gemeen! Je hebt het gestolen, in de pauze, toen ik mijn jas uit had. (Johannes Kneppelhout: Studentenleven. 1841-1844) • (Jozef Cornelissen & Jan Baptist Vervliet: Idioticon van het Antwerpsch dial...

bliksems - Bijvoeglijk naamwoord 1. heel erg ondeugend bliksems - Tussenwerpsel 1. uitroep om heftige verontwaardiging te uiten bliksems - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord bliksem Woordherkomst afgeleid van bliksem met het achtervoegsel -s Verwante begrippen...

De uitroep bliksems nog aan toe!, die in het hedendaags Nederlands het karakter heeft van een tussenwerpsel en verbazing, ergernis e.d. uitdrukt, heeft in vroeger eeuwen, evenals donders en duivels, als verwensing dienstgedaan. In de 19de eeuw komt reeds voor jou bliksems! zie donders, duivels, wiesjebliksems.

1. bw. (erg): bliksems slecht; 2. tw. wel bliksems! 3. bn. (verduiveld): bliksemse jongen, gmz.

(’bliksəms) Plat. 1. tw. verduiveld : wel -! 2. bn. Plat. ondeugend : die -e jongens. 3. bw. zeer : het gaat goed.

1. bw., geweldig, zeer: het gaat bliksems goed; 2. bn., term van verwensing, duivels: bliksemse jongens!.

BLIKSEMS, (tasschenw.) een vloekwoord (als bijw.) ‘t gaat bliksems goed.

...