Bliksein
m. (-s) 1. elektrische ontlading die tussen de wolken onderling of tussen de wolken en de aarde tot stand komt tijdens een onweersbui; het vuur des hemels: de bliksein treft, slaat in (in een gebouw); de bliksein was niet van de lucht, het lichtte voortdurend; zo snel als de bliksein, verbazend snel; als de bliksein, krachtterm: onmiddellijk, zo ga...
