Blasteem
(βλάστημα, kiem), kiemstof, waaruit cellen, weefsels en organen ontstaan (Roux); zie Cytoblasteem.
Herman Pinkhof (1923)
(βλάστημα, kiem), kiemstof, waaruit cellen, weefsels en organen ontstaan (Roux); zie Cytoblasteem.
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
[Gr. blastèma, kiem], o., groep van ongedifferentieerde cellen, waaruit zich later een bepaald orgaan of lichaamsdeel ontwikkelt, regeneratie.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: