Wat is de betekenis van Blanke?

m. en v. (-n), persoon die tot het blanke ras behoort.

1) (1906) (Antwerpen) dominosteen die een halve voorzijde zonder ogen heeft. • Blanke, znw., m. — Dominosteen die eene halve voorzijde zonder oogen heeft. (Jozef Cornelissen & Jan Baptist Vervliet: Idioticon van het Antwerpsch dialect. Aanhangsel. 1906) 2) (1940+) (Achterhoek, Drenthe, Noord-Brabant) verkorting van 'blanke bor...

blanke - Zelfstandignaamwoord 1. iemand met een van nature bleke (pigmentarme) huid ♢ Extreemrechtse blanken boycotten de verkiezingen in Zuid-Afrika. blanke - Bijvoeglijk naamwoord 1. verbogen vorm van de stellende trap van blank Woordherkomst Afgeleid van blank met h...

Onlangs gehoord te Emmer-Compascuum in Zuidoost-Drenthe, in de vorm blaanke. Een Drents dialect woordenboek geeft als voorbeeld-zin 'geef mie mor een blaanke'. Het woord is ook gesignaleerd in de Achterhoek, in Noord-Brabant en in Apeldoorn. Men spreekt kortweg van een blanke, of voluit van een blanke borrel. Het gaat hier om jonge jenever, die 'bl...

blanke - zelfstandig naamwoord uitspraak: blan-ke 1. blanke Zuid-Afrikanen hebben meestal Hollandse of Britse voorouders ♢ iemand die tot het blanke ras behoort Zelfstandig naamwoord: blan-ke de blanke ...

witmens, Europeaan.

blankheid, glans; open plek in bos.

('blankә) m. en v. (-n) iemand van het blanke ras. Tgst. kleurling.

v./m. (-n), 1. persoon die tot het blanke ras behoort; 2. persoon met een blanke teint.