Wat is de betekenis van Bladwijzer?

2025-07-25
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Bladwijzer

m. (-s), 1. (alfabetische) inhoudsopgave van een boek; 2. bijlegger, leeswijzer.

2025-07-25
Woordenboek van Populair Taalgebruik

Marc De Coster (2020-2025)

bladwijzer

(1991) (jeugd) weinig standvastig persoon. • Bladwijzer: iemand met een weinig standvastige mening, die met alle winden meewaait. (C.A.J. Hoppenbrouwers: Jongerentaal: de tipparade van de omgangstaal. 1991)

2025-07-25
Nederlandstalige WikiWoordenboek

Wiktionary (2019)

bladwijzer

bladwijzer - Zelfstandignaamwoord 1. iets om een bladzijde in een boek mee te markeren, zonder dat die bladzijde daarvan schade oploopt 2. (informatica) een bewaarde hyperlink in een webbrowser of andere computersoftware Woordherkomst samenstelling van blad en wijzer

2025-07-25
Muiswerk Educatief

Muiswerk Educatief (2017)

bladwijzer

bladwijzer - zelfstandig naamwoord uitspraak: blad-wij-zer 1. strook om in een boek te leggen ♢ de bladwijzer geeft aan waar je gebleven bent in het boek Zelfstandig naamwoord: blad-wij-zer de bladwijzer ...

2025-07-25
Internet woordenboek

Ensie (2001)

bladwijzer

Zie Voorkeuren.

2025-07-25
Woordenboek Nederlandse termen van Bibliotheek en documentaire informatie

dr. P.J. van Swigchem en E.J. Slot (1990)

bladwijzer

meestal bedrukte of versierde strook papier, linnen of leer, in een boek gelegd om aan te geven op welke bladzijde men met het lezen gebleven is. - boekelegger; leeswijzer.

2025-07-25
Frysk Wurdboek (Friesch woordenboek)

Fa. A.J. Osinga (1952)

Bladwijzer

s., blêdwizer, boekelizzer.

2025-07-25
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

bladwijzer

m. bladwijzers (verwijslijst voor de hoofdstukken van een boek, inhoudsopgave; dun voorwerp, lint, papier enz., dat tussen de bladen v. e. boek gelegd wordt om aan te wijzen, waar men gebleven is).

Wil je toegang tot alle 15 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2025-07-25
Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

bladwijzer

m. (-s; -tje) iets wat een of meer blad(zijd)en aanwijst nl. 1. inhoudsopgave van een boek met de aanwijzing der bladzijden. 2. stuk papier of iets anders, dat men in een boek legt, ter aanwijzing van de bladzijde waar men gebleven is. Syn. jusqu’icitje, leeswijzer.