Wat is de betekenis van Bladgoud?

o., goud geplet tot zeer dunne bladen, gebezigd om te vergulden.

bladgoud - Zelfstandignaamwoord 1. een dun folie van goud dat wordt gebruikt voor decoratieve doeleinden ♢ De koepel van de moskee was bedekt met bladgoud. Woordherkomst samenstelling van blad en goud Verwante begrippen aluminiumfolie, vergulden, zilverpapier

bladgoud - zelfstandig naamwoord uitspraak: blad-goud 1. zeer dun laagje goud, dat gebruikt wordt om te vergulden ♢ de koepels van veel Russische kerken zijn bedekt met bladgoud Zelfstandig naamwoord: blad-goud het b...

Zeer dun gewalst goud (tot 0,01 micron) dat in boekjes verkrijgbaar is. Het te vergulde voorwerp wordt ingesmeerd met lak die in twaalf of in vierentwintig uur bijna droog is maar nog pikt (kleeft). Daarop wordt met een marterharen kwast het bladgoud aangebracht. f: or en feuilles d: Blattgold, Schlaggold e: goldleaf

Bladgoud is een dun blaadje goud waarmee de achtergrond van een icoon wordt bekleed of waarmee bepaalde figuren in de schildering worden geaccentueerd.

zeer dun velletje goud (circa 1/5000 mm dik), gebruikt voor het vergulden van boekbanden en sneden.

bladgoud - Verwijst naar platen goud die tot een zeer geringe dikte (meestal circa 0,1 micrometer) zijn gehamerd of gewalst. In de kunst wordt bladgoud sinds circa 1500 v. Chr. toegepast in schilderijen, op beeldhouwwerken, in manuscripten en in de decoratieve kunsten. In de jaren 20 van de 20ste eeuw werd het procedé voor het maken van blad...

zeer dun uitgeplet vliesje van goud, gebruikt voor het vergulden. Vals bladgoud is dun gehamerde messing, een koperzinklegering.

goud in dun lagie.