Wat is de betekenis van blaasinstrument?

2025-07-28
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Blaasinstrument

o. (-en), muziekinstrument waarop de tonen worden voortgebracht door er in te blazen.

2025-07-28
Algemeen Nederlands Woordenboek

Algemeen Nederlands Woordenboek (2009-heden)

blaasinstrument

Het begrip blaasinstrument heeft 2 verschillende betekenissen: 1) geblazen muziekinstrument. muziekinstrument waarbij de toon wordt opgewekt door met de mond te blazen in de daartoe voorziene opening, meestal een mondstuk; geblazen muziekinstrument. 2) aërofoon. muziekinstrument waarvan de toon tot stand komt door trilling van e...

2025-07-28
Nederlandstalige WikiWoordenboek

Wiktionary (2019)

blaasinstrument

blaasinstrument - Zelfstandignaamwoord 1. (muziekinstrument) een muziekinstrument waarvan de klank wordt voortgebracht door een luchtstroom Die muzikant speelde dat prachtige nummer op een blaasinstrument. Woordherkomst samenstelling van blaas(werkwoord) en instrument

2025-07-28
Art & Architecture Thesaurus

Getty Research Institute (1990)

blaasinstrument

blaasinstrument - Muziekinstrumenten waarbij het geluid wordt voortgebracht door een trillende kolom lucht.

2025-07-28
Zuid-afrikaans woordenboek

H.J. Terblanche - M.A., D. Litt

blaasinstrument

musiekinstrument (waarop geblaas word).

2025-07-28
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

blaasinstrument

o. blaasinstrumenten (muziekinstrument b.v. fluit en horen, waarmee, door er in te blazen, tonen voortgebracht worden).

2025-07-28
Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

blaasinstrument

o. (-en) muziekinstrument waaruit, door blazen, tonen worden voortgebracht: de trompet is een -.

2025-07-28
Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Blaasinstrument

o. (-en), in het algemeen een muziekinstrument, waarbij de tonen worden voortgebracht door erin te blazen; zie aërofonen.

Wil je toegang tot alle 13 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2025-07-28
Groot woordenboek der Nederlandsche taal

J.H. van Dale (1898)

Blaasinstrument

BLAASINSTRUMENT, o. (-en), muziekinstrument waarop de tonen worden voortgebracht, door erin te blazen.