Wat is de betekenis van bitter?

I. bn. bw. (-der, -st), 1. een der vier niet nader te definiëren smaakgewaarwordingen; die teweegbrengend : een bittere vrucht; een bittere smaak; dat smaakt bitter; zo bitter als gal, in hoge mate bitter; — (spr.) bitter in de mond, maakt het hart gezond; een bittere pil (oneig.), iets dat moeil...

Zie Bieter

bitter - Bijvoeglijk naamwoord 1. ter omschrijving van een vaak als onaangenaam ervaren smaak niet zout zuur of zoet ♢ Dat was een vieze, bittere drank. 2. zwaar te verduren ♢ In dat land is er nog steeds bittere armoede. 3. van teleurstelling blij...

bitter - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: bit-ter 1. vol haat en negatieve gevoelens ♢ op bittere toon maakte hij haar allerlei verwijten 1. bittere tranen [die voortkomen uit verdriet of spijt]...

Collectieve benaming voor verschillende groenten-, kruiden- en/of vruchtenextracten, die gebruikt worden om geur en smaak te geven aan sterk-alcoholische dranken, zoals Underberg, angostura e.d.

Vaak het gevolg van ongeduldige wijnboeren. Wie te vroeg plukt, straft zijn drinker met strenge smaken. En daar krijg je een zuinig mondje van. Rijpe bitters zijn natuurlijk wel lekker. Zoals die van amandeltjes in goede Soave en grapefruitbitters in sommige chardonnays, sauvignon blancs en goede, droge Spaanse en Italiaanse rosés.

bitter (borrel), borrel, pierenverschrikker

(de) cichorei.

Een alcoholische drank van variabel alcoholgehalte, op smaak gebracht met plantewortels, bast en kruiden. De bittere smaak en een vermeende genezende werking zijn de enige overeenkomsten tussen de verschillende bitters. Oorspronkelijk waren het elixers (geneeskrachtige kruidendranken) en sommige heten nog steeds zo. Ze worden zowel voor als na het...