Wat is de betekenis van Biscuit?

o. (-s), 1. droog, bros en daardoor duurzaam klein gebak van tarwebloem met vet, suiker, vanille enz., in eenvoudige vormen als versnapering gegeten; thans gewoonlijk als fijner onderscheiden van kaakjes; 2. onverglaasd porselein; 3. (in de kalkbranderij) halfgare stukken kalk welke voor gebluste kalk niet deugt.

'biscuit' kan verwijzen naar: - (koekje) een droog, knapperig koekje. Deze koekjes kunnen verschillende vormen, maten en smaken hebben. Ze worden vaak gegeten als tussendoortje of bij de thee of koffie; - (gebak) in de culinaire wereld kan "biscuit" verwijzen naar een luchtige en zachte taartlaag die wordt gebruikt als basis vo...

biscuit - Zelfstandignaamwoord 1. (n): een droog en bros gebak gemaakt zonder vet ♢ In de bakkerij wordt enkel biscuit gemaakt. 2. (m) of (n): een koekje van het biscuitgebak ♢ Kun je mij twee biscuitjes aangeven? ...

Biscuit is keramiek (aardewerk, steengoed of porselein) dat slechts eenmaal zonder glazuur is gebakken. Meestal is dit een halffabricaat: het biscuit wordt beschilderd met glazuurverf en daarna nogmaals (bij een hogere temperatuur) gebakken. Aardewerkbiscuit wordt bij ongeveer 900°C gebakken. Porseleinbiscuit bij een hogere temperatuur.

biscuit - zelfstandig naamwoord uitspraak: bis-kwie 1. droog, knapperig koekje ♢ we hebben biscuit bij de thee Zelfstandig naamwoord: bis-kwie de biscuit de biscuits ...

In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden: éénmaal gebakken ongeglazuurd melkwit porselein. In het begin van de 19de eeuw gebruikt als materiaal voor Klokkasten.

Eenmaal gebakken, ongeglazuurd aardewerk of porselein. Zowel een fase in het bakproces, als een eindproduct.

Een biscuit is een ongeglazuurde, slechts eenmaal gebakken klei bij een temperatuur van max. 960°C, alle organisch en chemisch gebonden water is dan verdwenen, de klei is dan versteend en niet meer plastisch (1) te maken.

Waar komt het woord biscuit vandaan? a bichette (‘lekkernij’) b bascule (‘weegwerktuig’) c biscuit (‘koekje, kaakje’).