Wat is de betekenis van bint?

I. o., g. mv., (coll.) ben. voor de kleine dunne planten van de zaailing van hennep die niet met de hand geschild kunnen worden. II. o. (-en), 1. touw waarmee de ponderboom op een voer hooi of korenschoven wordt vastgebonden; 2. vierkant behakt of gezaagd stuk hout dat zeer lang en zwaar is; — (bouwk.) dwarsbalk (ook van ijzer); 3. trekstan...

bint - Zelfstandignaamwoord 1. (bouwkunde) zware houten balk (ter verbinding) 2. (landbouw) zaailing van hennep

o. binten (hennep: kleine, dunne zaailingplant; touw bij hooiwagens enz. om het hooi vast te houden en ineen te drukken; dwarsbalk v. hout of ijzer).

o. (-en) wat dient om te binden nl. 1. touw om een ponderboom, op een wagen met koren of hooi, vast te binden. 2. dwarsbalk dienende tot verbinding en ondersteuning van andere stukken.

Bint - Zie BALK.

bint zn. 'dwarsbalk' categorie: geleed woord Mnl. bint, gebint 'bundel' [1350-1400; MNW], ghebint [1351; MNW], ghebinden (mv.) [1376; MNW], ghebijnd 'bundel; verbinding, het verband; dwarswerk, balkwerk' [1432-68; MNW], bindt 'dakbalk' [1494; MNHWS]. Afleiding van het werkwoord ...

BINT, o. kleine dunne planten van de zaailing (hennep) die niet met de hand kunnen geschild worden. |

...

...