Binddraad
m. (als stofn. o.), 1. gegloeid ijzerdraad waarmede men bij het solderen de stukken bijeenhoudt; 2. stevige katoenen pekdraad in gebruik bij het maken van weefkammen; 3. (pap.) (bij geribde vormen) elk der beide fijne draden die boven elke brug in de richting daarvan door de draden van het draadgaas heen gevlochten zijn.