Wat is de betekenis van beschouwing?

v. (-en), 1. het beschouwen: in aandachtige beschouwing verdiept. 2. beoordeling, overweging: een al te optimistische beschouwing; een punt buiten beschouwing laten, niet meetellen, daarover niet spreken. 3. onder woorden gebrachte en geuite overweging: hij hield een beschouwing over de gevaren der grote stad; diepzinnige besch...

Een beschouwing verwijst naar een reflectieve analyse, observatie, of evaluatie van een onderwerp, vaak met als doel inzicht te krijgen, een standpunt te vormen, of een oordeel te geven. Het kan verschillende vormen aannemen, waaronder een essay, een artikel, een toespraak, of zelfs een informeel gesprek. Een beschouwing kan zowel objectief als sub...

Bewust en met enige afstand kijken naar de wijze waarop een beeld kan worden waargenomen en betekenis krijgt.

beschouwing - Zelfstandignaamwoord 1. het onder ogen nemen van iets, beoordeling ♢ Bij nadere beschouwing bleek dit toch niet te kloppen. 2. verhandeling ♢ Hij hield een lange beschouwing over het nut van literatuuronderwijs. 3. iets buiten besc...

beschouwing - zelfstandig naamwoord uitspraak: be-schou-wing 1. tekst waarin je vertelt hoe je over iets denkt ♢ in zijn beschouwing gaf hij aan hoe hij over de vrede dacht Zelfstandig naamwoord: be-schou-wing de bes...

zie Contemplatie.

s., (bi)skôging, biskouwing.

v. beschouwingen (de daad van beschouwen in bet. 1 en 2; godsdienstige, min of meer mystieke overpeinzing); bij nadere beschouwing; iets buiten beschouwing laten, iets niet aanroeren.

(theol.), > Schouwen; > Contemplatie.