beroepsrechter
beroepsrechter - Zelfstandignaamwoord 1. (juridisch) (beroep) de rechter die het beroep afhandelt Woordherkomst samenstelling van beroep en rechter met het invoegsel -s-
Wiktionary (2019)
beroepsrechter - Zelfstandignaamwoord 1. (juridisch) (beroep) de rechter die het beroep afhandelt Woordherkomst samenstelling van beroep en rechter met het invoegsel -s-
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: