Wat is de betekenis van bereidwillig?

bn. bw. (-er, -st), 1. tot hulp en dienst bereid: een bereidioillig man. 2. bw.: bereidwillig iets doen, zonder bezwaar te maken, zonder tegenstreven.

bereidwillig - Bijvoeglijk naamwoord 1. tot hulp en dienst bereid zijn of daarvan blijk geven ♢ Het festival was mede mogelijk dankzij de bereidwillige medewerking van de gemeente. Woordherkomst Samenstellende afleiding van bereid en wil met het achtervoegsel -ig

bereidwillig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: be-reid-wil-lig 1. wie altijd graag wil helpen ♢ Bea is altijd erg bereidwillig Bijvoeglijk naamwoord: be-reid-wil-lig ... is bereidwilliger dan ... ...

gewillig, gereed.

adj., (ré)willich, réfeardich, ré, tsjinstré.

(bəreit'willəch) bn. en bw. (-er, -st) zonder tegenstreven bereid om iets te doen : altijd even -. Syn. gaarne, gewillig, graag.

bn. en bw. (-er, -st), 1. tot hulp en dienst bereid: een man; daarvan blijk gevend: bereidwillige hulp; 2. bw.: bereidwillig iets doen, zonder bezwaar te maken, zonder tegenstreven.

BEREIDWILLIG, bn. bw. (-er, -st), bereidvaardig; — bereidwillig iets doen, zonder tegenstreven. BEREIDWILLIGHEID, v. gewilligheid; dienstvaardigheid.

zie Gaarne.