Wat is de betekenis van benediktie?

(bene'di'ksi) v. (...tiön, -s) [Lat. benedicere, zegenen] Kat. zegening : de aan het einde der mis; de met het Allerheiligste.

zegen, zegening, zegenspreking; zegening van personen of zaken door den priester, onder het vormen van het h. kruisteeken, b.v. benediktie met het Allerheiligste, de benediktie als slot der h. Mis, de benediktie bij het huwelijk enz.