bemonsteringsfrequentie
bemonsteringsfrequentie - Zelfstandignaamwoord 1. de frequentie waarmee een continu signaal wordt bemonsterd tot een tijd-discreet 'digitaal' signaal uitgedrukt in de eenheid hertz, of in bemonsteringen per seconde Woordherkomst samenstelling van bemonstering en frequentie met het invoegsel -s-