Wat is de betekenis van beleefdheid?

beleefdheid - Zelfstandignaamwoord 1. een sociale vaardigheid, die de omgang in de maatschappij vergemakkelijkt ♢ De beleefdheid van de Britse passagiers op de Titanic heeft hen het leven gekost. Woordherkomst Afgeleid van beleefd met het achtervoegsel -heid.

beleefdheid - zelfstandig naamwoord uitspraak: be-leefd-heid 1. het hebben van goede manieren ♢ gedag zeggen is een kwestie van beleefdheid 1. beleefdheden uitwisselen [praten over onbelangrijke di...

s., fatsoenlikens, fatsoen (it), freonlikens, hoflikens, manearlikens, hoaskens.

is het geheel van goede manieren, aangename omgangsvormen, voorkomendheid in spreken, handelen, conform aan de normen van beschaafd verkeer tussen mensen, en ook: de concrete uiting, handeling enz. overeenkomstig die normen (iemand een beleefdheid bewijzen). Een zuivere, algemeen geldige definitie is niet wel te geven: veronderstelde synoniemen als...

v. beleefdheden (1 welgemanierdheid, voorkomendheid, vriendelijkheid; 2 uiting van beleefdheid): 1. dat vordert de beleefdheid; burgerlijke beleefdheid, de gewone beleefdheid uit de dagelijkse omgang; 2. iem. beleefdheden bewijzen; nog: dat laat ik aan uw beleefdheid over, believen.

(bə'le:ftheit) v. (...heden) 1. Eig. het beleefd zijn. 2,Metn. uiting van beleefdheid.

(-heden), 1. welwillendheid, thans nog in: dat laat ik aan uw beleefdheid over; 2. het inachtnemen van de goede omgangsvormen, welgemanierdheid; de burgerlijke beleefdheid in acht nemen, de gewone dagelijkse beleefdheid; 3. uiting van beleefdheid: iemand beleefdheden bewijzen.

In het algemeen: de door de vormelijke wellevendheid voorgeschreven wijze van doen in den omgang der menschen onderling, waarbij men elkander bloot vormelijke achting en dienstvaardigheid betoont.

...