Bekeerling
m. en v. (-en), die overgegaan is tot een andere godsdienst, tot een andere partij enz.
Wiktionary (2019)
bekeerling - Zelfstandignaamwoord 1. (religie) iemand die zich recentelijk tot een bepaald geloof bekeerd heeft Woordherkomst Naamwoord van handeling van bekeren met het achtervoegsel -ling.
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)
ook convertiet of proseliet, wordt iemand, die van overtuiging, gewoonlijk op godsdienstig gebied, verandert, genoemd door degenen, bij wie hij zich aansluit, terwijl de door hem verlaten groep hem afvallige, renegaat of apostaat noemt; voor Katholieken zijn dus zij, die later Katholiek worden, bekeerlingen. In minder eigenlijken zin wordt ook van...
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
m. (-en), 1. iemand die pas bekeerd is, die tot het ware geloof of inzicht gekomen is, proseliet; 2. iemand die overgegaan is tot een andere godsdienst, tot een andere partij.
J.H. van Dale (1898)
BEKEERLING, m. en v, (-en), die overgegaan is tot een anderen godsdienst, tot eene andere partij enz. BEKEERLINGE, v. (-n), zij die bekeerd is.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: