Wat is de betekenis van Bekeerling?

2025-07-27
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Bekeerling

m. en v. (-en), die overgegaan is tot een andere godsdienst, tot een andere partij enz.

2025-07-27
Nederlandstalige WikiWoordenboek

Wiktionary (2019)

bekeerling

bekeerling - Zelfstandignaamwoord 1. (religie) iemand die zich recentelijk tot een bepaald geloof bekeerd heeft Woordherkomst Naamwoord van handeling van bekeren met het achtervoegsel -ling.

2025-07-27
Encyclopedie voor Zelfstudie

drs. L.A. Beeloo (1981)

Bekeerling

iemand die tot een (andere) geloofsgemeenschap toetreedt.

2025-07-27
Frysk Wurdboek (Friesch woordenboek)

Fa. A.J. Osinga (1952)

Bekeerling

s., bikearling.

2025-07-27
Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Bekeerling

ook convertiet of proseliet, wordt iemand, die van overtuiging, gewoonlijk op godsdienstig gebied, verandert, genoemd door degenen, bij wie hij zich aansluit, terwijl de door hem verlaten groep hem afvallige, renegaat of apostaat noemt; voor Katholieken zijn dus zij, die later Katholiek worden, bekeerlingen. In minder eigenlijken zin wordt ook van...

2025-07-27
Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Bekeerling

m. (-en), 1. iemand die pas bekeerd is, die tot het ware geloof of inzicht gekomen is, proseliet; 2. iemand die overgegaan is tot een andere godsdienst, tot een andere partij.

2025-07-27
Groot woordenboek der Nederlandsche taal

J.H. van Dale (1898)

Bekeerling

BEKEERLING, m. en v, (-en), die overgegaan is tot een anderen godsdienst, tot eene andere partij enz. BEKEERLINGE, v. (-n), zij die bekeerd is.

2025-07-27
Prisma Nederlands Fries

Unieboek | Het Spectrum (2025)

Wil je toegang tot alle 11 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2025-07-27
Prisma Groot Woordenboek Nederlands

Unieboek | Het Spectrum (2025)