Wat is de betekenis van beet?

m. (beten), 1. daad van te bijten: een beet in de appel doen: de beet van een schorpioen is gevaarlijk (de bet. gaat hier over in: het gebeten worden); ergens een hele beet aan hebben, er heel wat aan te bijten hebben, ook gezegd van iets dat moeilijk, lastig is; — (spr.) een beet van het hondje hebben, zotte, dwaz...

beet - Zelfstandignaamwoord 1. (m) een samenklemming tussen de kaken ♢ De beet van een dolle hond is een ernstige zaak. 2. (m) een steek door de monddelen van een kaakloos wezen, zoals een insect ♢ De huilende baby zat onder de beten, want er wa...

beet - zelfstandig naamwoord 1. het ergens je tanden in zetten ♢ bij de eerste beet proefde ik al dat de garnaal bedorven was 2. wond of afdruk die door bijten is ontstaan ♢ Becky heeft een beet van de hond i...

(m.), manier waarop de bovenste en onderste tandbogen op elkaar staan; gesloten ~ syn. diepe beet, verticale overbeet; de gebitselementen van de mandibula worden vrijwel geheel bedekt door de elementen van de maxillte, kop~, syn. end-to-end beet; de snijvlakken van de onder- en boventanden staan recht op elkaar; kruis ~ aan de ene kant van de kaa...

zie snak.

Het slijtvlak op een kam of staaf.

bete, hap; knolgroente.

s., byt, gnau; (bij het vissen), byt; schijnbare — (door golfslag), barebyt, weagebyt.

beetwortel, biet, kroot.