Wat is de betekenis van beenvreter?

m. (-s), beeneter.

beenvreter - Zelfstandignaamwoord 1. ziekte waardoor het gebeente wordt verteerd Woordherkomst samenstelling van been en vreter

m. beeneter.

m. (-s), zie beeneter.

BEENVRETER, m. (-s). Zie BEENETER; ...WEEFSEL, o.; ...WEER, v. de stof die het bloed afscheidt bij beleediging der beenderen, vooral bij beenbreuken; — de voorloopige beenweer omvat het afgebroken gedeelte in de eerste dagen met een zachten ring; — de blijvende beenweer veroorzaakt de vergroeiing en genezing der beenbreuk.