Wat is de betekenis van beademing?

beademing - Zelfstandignaamwoord 1. het beademen 2. (medisch) het proces waarbij mensen die niet voldoende zelfstandig kunnen ademen, lucht krijgen uit een externe bron (mond-op-mond of via een machine), kunstmatige beademing Woordherkomst Naamwoord van handeling van beademen met het achtervoegsel -ing

Met de mond of een apparaat ervoor zorgen dat iemand met zuurstofgebrek verse lucht in de longen krijgt en verbruikte lucht kan uitademen. Beademing wordt toegepast wanneer een persoon zelf niet (genoeg) kan ademen. Mond-op-mondbeademing en hartmassage vormen samen de belangrijkste handeling bij een reanimatie. Ook kunstmatige ademhaling.

(exsufflatio, insufflatio), liturgische handeling, verzinnebeeldend den goddelijken geest, gebruikelijk bij het toedienen van het Doopsel, de wijding van het doopwater en de wijding van het chrisma. > Handelingen en gebaren, liturgische.

v. (-en), kunstmatige voortzetting van de ademhaling wanneer deze onvoldoende is of uitvalt ten gevolge van ziekte, ongeval of tijdens een medische ingreep (operatie). Beademing geschiedt in ziekenhuizen door middel van een beademingstoestel. Buiten het ziekenhuis, b.v. bij ongevallen, kan beademing ook geschieden door middel van de mond-op-mond-me...

...

...

...

...