Wat is de betekenis van Bastille?

v., vesting voor staatsgevangenen te Parijs, onder Karel V gebouwd (1370—1383) en in 1789 door de Parijzenaars bestormd en met de grond gelijkgemaakt ; symbool van het Ancien-Régime.

[Fr, van OFr. bastir= Fr. bâtir, van VLat. bastire = bouwen] (gesch.) mil. versterking, fort, versterkt kasteel; La Bastille, vroegere Staatsgevangenis te Parijs, in 1789 door het volk bestormd en met de grond gelijk gemaakt.

fort

[bastie'je], vroegere staatsgevangenis in Parijs. Een der bastions waarin men zonder vorm van proces op koninklijk bevel kon worden opgesloten. Met de verwoesting van de Bastille op 14 juli 1789 rekent men de feitelijke Franse Revolutie te beginnen: bevrijding van de derde stand. Sinds 1830 is 14 juli de Franse Nationale Feestdag.

Het woord ‘bastille’ is vooral bekend geworden uit de geschiedenis: de Franse Revolutie begon immers op 14 juli 1789 met de bestorming van de Bastille in Parijs: een versterkt kasteel in het hartje van de Franse hoofdstad, dat gebruikt werd als gevangenis en dat voor het woedende volk het symbool geworden was van de willekeur van de Franse koningen...

voormalige strafgevangenis te Parijs, in 1789 vernield

(Fr.) v. voorm. strafgevangenis te Parijs, 14 Juli 1789 door de Parijzenaars bestormd.

is een Frans woord voor burcht, later speciaal voor de burcht, die ten tijde van Karei V ter verdediging van Parijs tegen de Engelsen naast de Porte Saint Antoine gebouwd werd (1370-1382). In de tijd van het absolutisme werd de Bastille, die in haar torens 40 kerkerruimten en bovendien 40 onderaardse „cachots” bevatte, staatsgevangenis....

v. (Fr. samenhangende met bâtir = bouwen, evenals bastion: staatsgevangenis in Parijs, gebouwd onder Karel V en VI, nl. van 1370-1383): de Bastille werd door de Parijzenaars bestormd en ingenomen de 14 Juli 1789; z. lettre de cachet.