Wat is de betekenis van Basileus?

Zie Basilius

Basileus is een Griekse titel waarmee de Byzantijnse keizer wordt aangeduid; vervangt in de zevende eeuw de Romeinse titel Imperator.

Basileus - zie Archontaat.

m -> Basilius.

ßaaiXevg, Gr. woord voor koning, duidt dezen aan, hetzij (zonder lidwoord) als „Koning der Perzen”, hetzij als koning van andere volken of ook van Griekse staten. In de oudste tijden hadden vermoedelijk alle Griekse stammen een basileus als aanvoerder in de strijd, rechter en opperpriester. In de gedichten van Homerus treedt hij a...

(Gr., = koning), bij de oude Grieken vooral aanduiding van den koning der Perzen; te Athene de naam van een der negen archonten; in de M. E. de titel van de Byzantijnsche keizers.

('ba:zileus) m. (-en) [Gr. koning] tweede archont.

[Gr., koning], m., in de oudheid de aanduiding van een koning, een machtig vorst. De oude Griekse stadstaten kenden als oudste regeringsvorm het koningschap dat in de 6e eeuw v. C. in de meeste staten verdwenen was en plaats had gemaakt voor een aristocratisch republikeins bewind. Sparta vormde een uitzondering. Soms behield men de titel ‘bas...

m. Gr., koning, ook titel der Byzantijnsche keizers.