Wat is de betekenis van BAREN?

I. BAREN (baarde, heeft gebaard), 1. (een kind) ter wereld brengen: met smart zult gij kinderen baren (Gen. 3 : 16); — (met datief) schenken : Hag ar baarde Abraham een zoon (Gen. 16 :15); — (spr.) de berg heeft een muis gebaard, datgene waar zoveel ophef, zoveel drukte van gemaakt werd, is op weinig of niets uitg...

baren - regelmatig werkwoord uitspraak: ba-ren 1. ter wereld brengen ♢ de vrouw heeft een kind gebaard Regelmatig werkwoord: ba-ren ik baar jij/u baart hij/...

Baren - ontgroenen (op de KMA te Breda).

Zie (ook) bevallen

Bij vrouw en man symboliseert het baren het aanpakken van nieuwe ideëen, die binnenkort gerealiseerd kunnen worden. (Verder als ‘Bevalling’, ‘Geboorte’).

baren - Term van Japanse origine voor gladde, platte, ronde of ovale kussentjes met handvatten die worden gebruikt om een vel papier tegen de voorkant van een reliëfcliché te drukken om een afdruk te maken.

v., bernje, bernhelje.

zij baarde, h. gebaard (een kind ter wereld brengen; fig. veroorzaken): dit baart mij verdriet, veroorzaakt; dat zal opzien, onrust, angst baren, verwekken; de berg zal een muis baren, de uitkomst zal ver beneden de verwachting blijven.

(ba:rən) (baarde, heeft gebaard), ~ Lat. ferre, dragen, 1. ter wereld brengen: een kind -. → berg, tijd. Tost. → afmaken. 2. veroorzaken: dat zal opzien -; deugd baart vreugd; dit baart mij verdriet.