Augment
(<Lat.), o. (-en), 1. toevoegsel; 2. (taalk.) een voorgevoegde klank of lettergreep.
Van Dale Uitgevers (1950)
(<Lat.), o. (-en), 1. toevoegsel; 2. (taalk.) een voorgevoegde klank of lettergreep.
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
[Lat. augmentum = aanwas, van augere, auctum = groter maken, vermeerderen] 1 toevoegsel; 2 (taalk.) voorgevoegde klinker bij werkwoordstam die verleden tijden kenmerkt (in sommige oude Indogermaanse talen, bijv. e in het Grieks).
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
of vermeerdering noemt men in de spraakkunst der Indo-europese talen de klank, die voor de stam van het werkwoord wordt geplaatst om verleden tijden aan te duiden. Het is alleen bewaard gebleven in het Sanskrit, Grieks en Armeens; in andere talen zijn er slechts sporen van. Het augment bestond uit een e (in het Sanskrit klankwettig to...
Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)
Augment - is in de grammatica der Indo-Germaansche talen het tot affix geworden bijwoord van tijd, dat, vóór den stam van het werkwoord geplaatst, diende om den verleden tijd aan te duiden. Het wordt alleen gevonden in Oud-Indisch, Armeensch en Grieksch; bijv. Gr. luoo: e-luon.
Jozef Verschueren (1930)
(oug'ment) o. (-en) [Lat. augmentum] 1. Algm. toevoegsel. 2. Taalk. voorgevoegde klank of lettergreep : „ge” in het verleden deelwoord, is een -.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: