Wat is de betekenis van Atticisme?

o. 1. zuiverste Griekse tongval (van Attica); 2. fijne smaak in denken en spreken

atticisme - Zelfstandignaamwoord 1. (cultuur) stijlrichting in de antieke welsprekendheid, die in de 2e eeuw v.Chr. ontstond als reactie op het asianisme Woordherkomst afgeleid van Attica met het achtervoegsel -isme

[Gr. attikismos] 1 spraakgebruik van de streek Attica, inz. van Athene (waar het Grieks geacht werd het zuiverst te worden gesproken); 2 verfijnde geestige manier van zeggen (zie Attisch zout).

zuivere Griekse tongval; fijne smaak in denken en spreken

Atticisme - Stijlreactie tegen het asianisme (2e eeuw v.C.). De retorische beweging tegen het onnatuurlijke en bombastische van het asianisme haalde het in de le eeuw v.C. en kende ook in Rome zijn hoogtepunt in de 2e eeuw n.C., al bleef het asianisme voortwoekeren. Het atticisme nam voor zijn klassieke Attische taal de grote meesters van de 5e en...

In de griekse en romeinse literatuurgeschiedenis naam van een belangrijke stroming die in de 2e eeuw vC - men weet niet precies waar opkwam, zich snel over de griekse en romeinse wereld verbreidde en hoogtepunten bereikte in de 1e eeuw vC en de 2e eeuw nC. Het atticisme bestreed het asianisme. Zie verder → Grieken, Letterkunde en Romeinen, Letterku...

o., attisch taalgebruik; geestige taal.

zuiverheid van taal, smaakvolle stijl, fijne smaak.

navolging, in Gr. letterkunde, van het Attisch dialect; ca 200 v.C. begonnen; kunsttaal, sterk afwijkend van de gesproken taal („Koine”).