Wat is de betekenis van astrant?

bn. bw. (-er, -st), (volkst.) vrijpostig, brutaal.

(18e eeuw) (< Fr. assurant) brutaal; onbeschaamd; vrijpostig. Volgens Endt (Bargoens woordenboek) in gebruik bij de kleine burgerij. In Oost-Brabant wordt de verkorting 'strant' gebruikt En in het Kempenland komt 'strabant' voor. (Jos & Cor Swanenberg: Taal in stad en land. Oost-Brabants. 2002). • Het lieve, het poezele, het aanvallige...

betekenis brutaal, onbeschaamd uitspraak [as-trant] citaat "'Wordt mijn dochter daarginds niet te astrant?', weifelde mijn moeder." Bron: Lang leve het heen-en-weer (Groot Dictee der Nederlandse Taal 2015) (Lieve Joris, grootdictee.ntr.nl, 19 december 2015) woordfeit Astrant is een woord dat vooral in België en Zuid-Nede...

[v. Fr. assurant = brutaal zelfverzekerd, zie assureren] brutaal, vrijpostig.

brutaal; vrijpostig

parmantig, vrypostig.

zie: assurant

bn., bw. (Fr. assurant: brutaal, vrijpostig): ook, inz. Z.-N. astrantig.

(as'trant) bn. en bw. (-er, -st) [Fr. < Lat. ad + securus, zeker] vrijpostig, stout, vermetel : een kind; iets vragen. astranterig bn. en bw. (-er, -st) enigszins astrant. astranterigheid v. (...heden). astrantig bn. en bw. (-er, -st) astranterig. astrantigheid v. (...heden).