Wat is de betekenis van Ascese?

(<Gr.), v., systematische onthouding van zingenot uit religieuze overwegingen, al of niet gepaard met zelfkastijding.

Ascese is een Grieks woord dat gebruikt wordt om een levenswijze aan te duiden waarin iemand zichzelf opzettelijk onthoudt van genot of comfort, vaak om spirituele of religieuze redenen. Het kan bijvoorbeeld betekenen dat iemand zichzelf beperkt in voedsel, slaap of andere fysieke behoeften, of dat iemand zichzelf onthoudt van wereldse bezittingen...

ascese - Zelfstandignaamwoord 1. (religie) (filosofie) onthouding van alle zingenot uit religieuze overwegingen Synoniemen ascetisme Verwante begrippen asceet

Ascese of ascetisme (van het Grieks: ἄσκησις áskesis, "oefening" of "training") is een religieus of filosofisch geïnspireerde levensstijl die wordt gekenmerkt door onthouding van zinnelijke geneugten, vaak met het doel geestelijke doelen na te streven. Een ascetische training heeft niet alleen betrekking op het lichaam, maar omvat ook het discipli...

ascese - zelfstandig naamwoord uitspraak: as-se-se 1. sobere en strenge levenswijze ♢ de nonnen leefden in ascese Zelfstandig naamwoord: as-se-se de ascese

Ascese (van het Griekse askèsis, oefening, training) duidt op oefeningen, die door een strenge tuchtiging van met name het lichaam (vasten, onthouding, bijvoorbeeld van seks of van spreken) proberen boete te doen, een kracht te tonen of te bewerken of een kwaliteit van de geest (bijvoorbeeld van de aandacht) te versterken. Door onderwerping van het...

Ascese (gr. inspanning, training) is een manier en een stijl van leven die de mens zichzelf oplegt of die hem door anderen wordt opgelegd. Dat gaat gepaard met afgrenzing en afzondering van de rest van de maatschappij, inclusief de familie. De Russische kerk noemt haar grote asceten ‘overwinnaars’ en ‘heldhaftige strijders’. Oorspronkelijk komt het...

[Gr. askèsis = oefening, van askein = zich toeleggen op] christelijke oefening in de onthouding van het geoorloofde, om zich te oefenen en sterken tegen de verleiding van het ongeoorloofde, en om zich verdiensten te verwerven.

onthouding; vrome en sobere levenswijze