Wat is de betekenis van arrestant?

m. (-en), 1. beslaglegger, hij die krachtens een bevelschrift of vonnis op iemands goederen beslag legt of doet leggen, in tegenstelling met gearresteerde ; — 2. hij die gearresteerd wordt; je bent mijn arrestant, uitdrukking waarmee de politie iem. arresteert.

iemand die gearresteerd is. iemand die wordt of is gearresteerd; iemand die in (voorlopige) hechtenis wordt genomen; iemand die door de politie ingerekend is; gearresteerde. Voorbeelden: Toen het niet lukte de arrestant in de auto te krijgen, vroegen de agenten assistentie van vier collega's. In afwachting daarvan hield de briga...

arrestant - Zelfstandignaamwoord 1. iemand die in hechtenis is genomen door de politie ♢ De arrestant wordt 'verdachte' genoemd totdat bewezen is dat hij de moord gepleegd heeft. 2. (juridisch) iemand die krachtens een bevelschrift of vonnis op iemands goederen beslag legt Woordherkomst...

aangehouden persoon; beslaglegger

aangehouden persoon; gevangene.

m. aangehouden persoon; beslaglegger.

m. arrestanten (Fr., in Fr. niet in gebruik: de gearresteerde; iem., die beslag doet leggen, beslaglegger); vr. ook arrestante.

(arres’tant) m. (-en) 1. hij die gearresteerd wordt. 2. Recht, hij die arresteert, beslag legt op goederen.

arrestant - m., aangehouden persoon ; gevangene.