Wat is de betekenis van Apoplectisch?

(<Gr.), 1. bn., v. d. aard eener beroerte; 2. aan beroerte onderhevig of aanleg er voor hebbend.

[v. apoplexie] van de aard van, of vatbaar voor een beroerte.

aanleg voor een beroerte hebbend

bn. (aanleg hebbend voor, onderhevig aan beroerte; beroerteachtig).

➝ apoplektisch.

met beroerte samenhangend. Apoplectische habitus, lichaamsgestalte, die een beroerte doet verwachten (ineengedrongen lichaam, korte hals, rood gelaat, enz.). A. haard, bloed, dat bij een beroerte in het weefsel van een bepaald orgaan is samengeloopen. Vormt zich binnen den haard vloeistof, en organiseert zich de wand bindweefselachtig, dan ontstaat...

met beroerte samenhangend. Apoplectische habitus, lichaamsgestalte, die een beroerte doet verwachten (ineengedrongen lichaam, korte hals, rood gelaat, enz.). A. haard, bloed, dat bij een beroerte in het weefsel van een bepaald orgaan is samengelopen. Vormt zich binnen de haard vloeistof, en organiseert zich de wand bindweefselachtig, dan ontstaat d...

[Gr. apoplektos, door beroerte getroffen, eigenlijk verdoofd, geslagen], bn., 1. van de aard van of zoals voorkomt bij een beroerte; 2. aan beroerte onderhevig of aanleg ervoor hebbend.

bn. wat de beroerte betreft; aan beroerte onderhevig.