aor(d)ig
aardig, vreemdsoortig, vreemd, onnoozel: een aorig kiend, magien = een aardig kind, meisje; zij is wat aorig. wat vrij: hi hef aorig centen, er is aorig koren; aorig drok; heel druk; aorig sibbe − nauw verwant; 'n aoregien (Balinge, Gasselte, Borger): wat zistoe en aoregien, N.-Dr. raoregien, drebbel, drebbeldien, saortie (eig. Saartje). Gewoonlij...
