Wat is de betekenis van antecedent?

o. (-en), 1. vroeger gebeurd feit, waarnaar een gelijksoortig feit beoordeeld kan worden; — [een antecedent stellen, onjuist voor: een precedent scheppen]; — iemands antecedenten, omstandigheden of feiten uit zijn vroeger leven waarnaar men hem beoordelen kan; 2. (taalk.) het woord waarop een betr. vnw. terugwijst,...

antecedent - Zelfstandignaamwoord 1. (grammatica) de naam voor het woord waarnaar een ander woord, meestal een betrekkelijk voornaamwoord, verwijst ♢ Het is niet altijd makkelijk om de antecedenten in een zin te bepalen. antecedent - Bijvoeglijk naamwoord 1. (geologie) (van ee...

In de Taaladviesbank heeft de term 'antecedent' altijd betrekking op een woord(groep) waarnaar wordt verwezen door een betrekkelijk voornaamwoord. Voorbeelden (waarin het antecedent cursief is weergegeven): (1) De jonge koeien, die enkele maanden lang op stal hadden gestaan, liepen uitgelaten rond in de wei. (2) Zij is degene aan wie ik de brief he...

(o.), woord of zinsdeel waarnaar een anafoor verwijst

Bij een bepaald gedrag wordt gekeken naar de situatie die aan het gedrag voorafgaat. Dit wordt het antecedent genoemd. De situatie die aan het gedrag voorafgaat en de consequentie vormen samen de context van het gedrag, waaruit met behulp van algemene leerprincipes de functie van het gedrag afgeleid kan worden. Dit wordt in de gedragstherapie gedaa...

In de Taaladviesbank heeft de term `antecedent` altijd betrekking op een woord(groep) waarnaar wordt verwezen door een betrekkelijk voornaamwoord.

[Lat. antecedens = het voorafgaande] 1 vroeger gebeurd voorval, soortgelijk aan een voorliggend geval, en thans dienende om over dit laatste te oordelen; 2 (taalk.) zinsdeel of woord waarop een betr. vnw terugslaat.

vroeger gebeurd feit; het zinsdeel waarop een betrekkelijke voornaamwoord terugwijst

o., voorafgaand geval; iemands antecedenten; iemands vroegere handelingen, denkwijze, leven