Ankergording
v., rib, kruishout waarop een anker (2.) rust.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Ankergording - (bouwk.), een gording, welke dient tot verankering; inzonderheid de houten balk, welke een paal of geconstrueerd vast punt achter een beschoeiing met deze verbindt en tegen vooroverzakken beschermt, dus verankert.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: