Wat is de betekenis van ANHYDRIDE?

(<Gr.), o. (-n), (scheik.) waterstof vrij' oxyde der elementaire stoffen, in tegenst. met de waterstofhoudende hydraten.

[v. Gr. an- = zonder, en hudoor = water] (chem.) stof die uit een andere stof kan ontstaan door aan deze laatste (een anorganische base, een anorganisch of organisch zuur) water te onttrekken. Met water gaat het anhydride weer over in de oorspronkelijke stof.

scheikundige verbinding die uit een stof ontstaat door het verlies van water

(Fr.: anhydride; Du.: Anhydrid; Eng.: anhydride), chemische verbinding die door afsplitsen van chemisch gebonden water uit een andere chemische stof ontstaat. In de anorganische chemie wordt in het algemeen een stof A het anydride van de stof B genoemd, als A kan ontstaan uit B door waterverlies, of A door wateropname B...

iedere scheikundige stof, gevormd uit een andere door onttrekking van één molecuul water per molecuul stof; zo zijn bijv. aethers de anhydriden van alcoholen.

(scheik.), verbinding waaraan water onttrokken is, zodanig, dat de reactiemogelijkheden van de oorspronkelijke stof, al dan niet latent, behouden zijn gebleven.

scheik. verbinding, die ontstaat door afscheiding van water uit → zuren en → basen; bij → anorganische stoffen ook door verbranding.

(anhi'dri:də) v. (-n) [Gr. a(n), zonder + hudoor, water] Scheik. waterstofvrij oxyde der elementaire stof. Tgst. hydraat.

o. (-n), (scheik.) waterstofvrij oxyde der elementaire stoffen, in tegenst. met de waterstofhoudende hydraten.