Wat is de betekenis van ALEXANDRIJN?

m. (-en), vers van 6 jamben met een rust in het midden, meest gebruikt met afwisselende mannelijke en vrouwelijke rijmen, vooral in epische gedichten en treurspelen : Toen zag men mond aan mond, en horst aan boezem kleven, / Toen klapte kus op kus, als ’t op een scheiden ging (Vondel).

Een dichtregel van zes jamben: een jambe is een versvoet van twee lettergrepen, eerst een onbeklemtoonde, gevolgd door een beklemtoonde, bijvoorbeeld ‘De zéé klotst vóórt in eindeloze deining’ (Willem Kloos, Van de zee). Vermoedelijk ontleent deze versmaat zijn naam aan het gebruik ervan in de 12de-ccuw.se A...

[vermoedelijk naar het 12e-eeuwse Fr. dichtwerk Roman d'Alexandre] jambische versregel van zes voeten (12 of 13 lettergrepen).

versregel van zes jamben

een versregel van twaalf lettergrepen, waarvan de oneven lettergrepen onbeklemtoond en de even beklemtoond zijn. B.v.: Hoe snel, hoe onverziens is deze kans gedraaid (Vondel).

zesvoetig jambisch vers met rust na derde voet; geheten naar verstype van Oudfrank. Alexanderroman.

m. Alexandrijnen (versregel, bestaande uit 6 jamben, meestal met een caesuur of rust na de derde voet; genoemd naar den Fr. dichter Alexander van Parijs, die in de 12e eeuw deze versmaat in een dichtstuk over Alexander den Groten gebruikte).

zeer gebruikelijke versmaat met 12 of 13 lettergr. en een rust na de 6e, zoo genoemd naar den „Roman d’Alexandre”, een oud Fransch epos in zulke verzen geschreven.

noemt men den versvorm, door Alexandre de Bernay (12e eeuw) misschien ontworpen en in elk geval populair gemaakt, dank zij zijn veel verspreiden klassieken Roman d’Alysaundre. De A. is een zie jambisch telvers van 12 lettergrepen bij staand, van 13 bij vloeiend rijm. In zijn klassieken vorm wordt hij geregeld, na den derden voet, in twee volm...