Wat is de betekenis van Afgezonderd?

bn. en bw., 1. van anderen verwijderd, op zich zelf (staand): een afgezonderd huis; hij stond van de anderen afgezonderd ; — (bijb.) een afgezonderd volk, een bijzonder en eigenaardig volk, door Gods gunst van andere volken kennelijk onderscheiden en bevoorrecht ; 2. eenzaam, stil: afgezonderd wonen; een afgezonderde l...

afgezonderd - Bijvoeglijk naamwoord 1. in isolatie gebracht afgezonderd - Bijwoord 1. in isolatie afgezonderd - Werkwoord 1. voltooid deelwoord van afzonderen

uitverkoren.

Uitverkoren. Uit de aanhef van een van de brieven van Paulus: Paulus, een dienstknecht van Christus Jezus, een geroepen apostel, afgezonderd tot verkondiging van het evangelie van God, dat Hij tevoren door zijn profeten beloofd had in de heilige Schriften (Rom. 1:1-2). CV: en bestemd voor het Evangelie van God, WV: ...bestemd voor de dienst van he...

adj. & adv., ienlik, iensum.

bn., bw., het gezelschap van anderen ontwijkend, eenzaam: een afgezonderde levenswijze; zij leeft stil en afgezonderd, eenzaam.

('af) bn. en bw. 1. afgescheiden : de zieke woont in een huis. 2. eenzaam : leven. afgezonderdheid v.

af'gezonderd, bn. en bw., 1. van anderen verwijderd, op zichzelf (staand): een afgezonderd huis; 2. eenzaam, stil: afgezonderd wonen; een afgezonderde levenswijze; (van pers.) teruggetrokken: hij leefde afgezonderd.

AFGEZONDERD, bn. en bw. van andere soortgelijke zaken of personen gescheiden of verwijderd en op eenigen afstand van deze afzonderlijk gelegen of geplaatst: een afgezonderd stuk land; — een afgezonderd volk, een bijzonder en eigenaardig volk, door , Gods gunst van andere volken kennelijk onderscheiden en bevoorrecht; — afgezonderd wone...