Wat is de betekenis van Aeolisch?

Aeolisch (Aeolië: in de pekelharry Griekse oudheid landstreek aan de noordwestkust van Klein Azië) is een toonsoort met toonladder beginnend met kleine terts, zoals de toonladder opa, gespeeld op de witte toetsen van de piano.

[v. Aeolis, Gr. Aiolis], in de oudheid noordwestkust van Klein-Azië met naburige eilanden, waaronder Lesbos; -e dichtkunst, dichtkunst in aeolische versmaat zoals die werd beoefend op Lesbos; -e versmaat, versvorm met afwisselend dactylen (zie dactylus) en trocheeën (zie trochee).

Aeolisch - Verwijst naar een bouwkundige stijl die dezelfde wortels heeft als de Ionische stijl. Deze stijl ontwikkelde zich op de eilanden en in de kustregio van de noordelijke Egeïsche Zee, maar komt ook voor in Etrurië en elders. Hij wordt zelden aangetroffen na de 5de of 4de eeuw v. Chr. en onderscheidt zich van de Ionische stijl door...

In de griekse taalwetenschap naam voor een groep van griekse dialecten, waartoe gerekend worden het Thessalisch, het Boeotisch en het kleinaziatische Aolisch of Lesbisch. → Grieks, Taal.

in de 16de eeuw toegevoegde kerktoonsoort, bestaande uit diatonische reeks van A-a (kleine terts), waaruit de latere kleine-tertstoonladder is ontstaan.

bn., met of door de wind: zandstuivingen zijn aeolische vormingen. (ae - ee).

van de Gr. muziekleer stammende benaming voor den Gregoriaanschen kerktoon in F, zie Gregoriaansch.

Kerktoonaard, waarvan het ontstaan valt in de 16e eeuw. Omvang a. tot a1; Grondtoon: a.

aeolisch - Zie eolisch.