Wat is de betekenis van abruptus?

abrúptus (-a, -um), - van Lat. abrumpĕre (van ab, af; rumpĕre, breken, stuk trekken), afbreken, stuktrekken, losrukken: afgebroken, plotseling eindigend, plotseling toegespitst.

p. adi. afgescheurd, vand. (van plaatsen) steil, subst., abruptum, i, n. steilte, afgrond. | overdr., (van de rede) kort en afgebroken, ook = kortaf, nors; (van karakter) nors.