Wat is de betekenis van Aartsbisschop?

m. (-pen), de bisschop van de hoofdstad ener kerkprovincie; hij bestuurt zelf een bisdom en heeft het oppergezag over andere bisschoppen : de aartsbisschop van Utrecht.

UIT: 'Honger is brevet van onvermogen mensheid' (Katholiek Nieuwsblad, 20 juli 2011) CONTEXT: De honger in de wereld is "een brevet van onvermogen voor de mensheid in de 21e eeuw", zegt AARTSBISSCHOP Ludwig Schick van Bamberg. De voorzitter van de commissie Wereldkerk van de Duitse bisschoppenconferentie hekelde deze week het c...

aartsbisschop - Zelfstandignaamwoord 1. (religie) (beroep) de voornaamste bisschop van een kerkprovincie ♢ De dienst wordt geleid door de aartsbisschop van Canterbury. Woordherkomst Afgeleid van bisschop met het voorvoegsel aarts- Verwante begrippen aartsbisdom, aartsdioce...

aartsbisschop - zelfstandig naamwoord uitspraak: aarts-bis-schop 1. bisschop die aan het hoofd staat van alle bisschoppen in een bepaald gebied ♢ de aartsbisschop heeft een aantal priesters gewijd Zelfstandig naamwoord: aarts-bis-schop ...

Aartsbisschop, hoofd van een kerkprovincie bestaande uit enkele bisdommen. Samen met de paus vertegenwoordigen de aartsbisschoppen het hoogste kerkelijke gezag in de rooms-katholieke Kerk. In België en Nederland zetelt de aartsbisschop respectievelijk in Brussel en in Utrecht.

aartsbisschop - Bisschoppen met de hoogste rang die de leiding hebben over aartsbisdommen.

hoofd van een kerkprovincie, welke bestaat uit verscheidene bisdommen: de bisschop van Utrecht b.v. is de aartsbisschop van Nederland.

(Me’tropoliet’), de → bisschop, die aan het hoofd staat van een → aartsbisdom. Daar de waardigheid van aartsbisdom aan een bepaald bisdom verbonden is (in Nederland Utrecht, in België Mechelen), is hij, die voor dat bisdom benoemd wordt, tevens A. en Hoofd van de betreffende → kerkprovincie. Zijn rechtsmacht over de...

staat aan het hoofd van een aartsbisdom en daarmede gewoonlijk aan het hoofd van een kerkprovincie. Hij heet dan ook wel metropoliet, naar het Gr. metropolis, in de Romeinse tijd de hoofdstad van een (kerk)provincie. Zijn rechtsmacht over de onderhorige bisdommen, die vroeger zeer groot was, is met het toenemen der centralisatie in de Kerk sinds d...