Wat is de betekenis van aannemelijk?

bn. (-er, -st), 1. zodanig dat men het gaarne aanneemt, dat het niet te verwerpen is : op aannemelijke voorwaarden', die betrekking is nogal aannemelijk ; 2. geloofwaardig (een bericht, een leer); 3.(fig.) bevattelijk (van een kind, leerling).

aannemelijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. om aan te nemen 2. waarschijnlijk, plausibel, geloofwaardig ♢ Hoewel het best aannemelijk is dat hij de misdaad gepleegd zou kunnen hebben, is dat voor de rechter nog geen wettelijk en overtuigend bewijs. Woordherkomst Naamwoord van handeling va...

aannemelijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: aan-ne-me-lijk 1. onderbouwd met feitelijke bewijzen ♢ hij is aannemelijk dat hij zal slagen Bijvoeglijk naamwoord: aan-ne-me-lijk ... is aannemelijker dan ... ...

adj., oannimlik.

bn. (1 niet te verwerpen; 2 geloofwaardig; 3 bevattelijk); 1 op —e voorwaarden, een - voorstel; 2 een - verhaal; 3 het is een - kind.

(a:n'ne:mələk) bn. (-er, -st) 1. wat men kan aannemen : een aanbod. 2. geloofwaardig : een gezegde.

aanne'melijk, bn. (-er, -st), 1. zodanig dat men het graag aanneemt, dat het niet te verwerpen is: op aannemelijke voorwaarden; 2. geloofwaardig (een bericht, een leer); iets — maken, een betoog leveren waardoor het geloofwaardig wordt, waarschijnlijk voorkomt; 3. (fig.) bevattelijk (van een kind, een leerling).

Aannemelijk - bn. (-er, -st), zoodanig dat men het gaarne aanneemt, dat het niet te verwerpen is: op aannemelijke voorwaarden; die betrekking is nogal aannemelijk; (bericht, eene leer) geloofwaardig; (fig.) (kind, leerling) bevattelijk; (scherts.) van een kind, persoon, die veel eet. AANNEMELIJKHEID, v.

...