Van ‘saltare’, springen. Levendige Italiaanse hofdans in 3/8 of 6/8 maat.
De saltarello dateert van de veertiende eeuw en kende de grootste populariteit in de vijftiende en zestiende eeuw, toen hij ook in Spanje, Frankrijk, Engeland en Duitsland werd gedanst. De paren springen en heffen de benen afwisselend op, terwijl het tempo versnelt. In een suite komt de saltarello meestal na een passamezzo of een pavane. De saltarello werd in de symfonische muziek voor het eerst gebruikt door Mendelssohn in de finale van zijn Italiaanse symfonie (1833) en in de toneeldans in Catarina ou La Fille du bandit van Jules Perrot (1846).
