Geboren Kiëv 1905, overleden Parijs 1974; balletstudie o.a. bij Ljoebov Egorova en Leo Staats. Ze nam ook lessen in acrobatiek.
Ze had incidenteel kleine dansgroepjes in Frankrijk en trad op in cabaret. Van 1927 tot 1929 danste ze bij Diagilevs Ballets Russes. In 1938 en 1939 maakte ze koreografieën voor het Théâtre Antique van de Sorbonne. In 1939 huwde ze de Nederlandse architect Bauchens en vestigde zich in Nederland. Gaskell was de overtuiging toegedaan dat de Nederlandse balletkunst slechts door een goede training en strenge discipline zou kunnen worden ontwikkeld. Haar aanzet daartoe was de oprichting van Ballet Studio 45 in 1945.
Ze gaf veel lezingen en toelichtingen bij opvoeringen van dit gezelschap. Ze begon ook een eigen school voor de opleiding van jong talent. In 1949 richtte zij een groter gezelschap op nl. Ballet Recital. Voor deze groep maakte zij meestal zelf de koreografieën. Ze had met grote financiële problemen te kampen.
In 1954 kwam het tot de oprichting van het Nederlands Ballet met een bescheiden overheidssubsidie. Door de betere financiële basis en haar goede internationale contacten had ze de gelegenheid vele bekende buitenlandse koreografen naar Nederland te halen, om hun werken te komen instuderen. In haar streven naar één nationaal balletgezelschap kreeg ze de steun van een aanzienlijk deel van de pers. Een door de overheid ingesteld onderzoek (met Arnold Haskell en Kurt Jooss) leidde in 1961 tot haar aanstelling als leidster van het Nationaal Ballet. Deze kwestie deed veel stof opwaaien en leidde tot grote tegenstellingen binnen de Nederlandse danswereld. Gedurende haar artistiek beleid kwam Gaskell herhaaldelijk in conflict met haar dansers en medebestuurders.
Herhaalde ontslagaanbiedingen van Gaskell konden evenwel afgewend worden. Een concessie van haar zijde leidde in 1965 tot opname van Rudi van Dantzig en Robert Kaesen in de artistieke leiding. Een op de spits gedreven conflict over de aankleding van het ballet Doornroosje had in 1968 echter de definitieve terugtrekking van Gaskell tot gevolg. Zij vestigde zich te Parijs waar zij zo nu en dan lessen gaf. In 1969 nam zij officieel afscheid van het Nationaal Ballet.Tijdens haar artistiek beleid had Gaskell een enorm uitgebreid en gevarieerd repertoire weten samen te stellen waarin de beste internationale werken vertegenwoordigd waren. Bovendien wist zij koreografisch talent binnen haar gezelschap te ontwikkelen (Rudi van Dantzig). Wegens haar verdiensten voor de Nederlandse danskunst werd Gaskell onderscheiden met de Ridderorde van Oranje-Nassau.
