zweefstand

betekenis & definitie

(de; -en) TU - evenwichts oefening, bv. op balk of vloer, waarbij het lichaam op een gestrekt of gebogen been of knie (‘kniezweefhouding’) rust, terwijl het andere been gestrekt opzij of naar achteren wordt geheven; een zweefstand kan uitgevoerd worden met schuin bovenlichaam (‘schuine zweefstand’) of horizontaal bovenlichaam (‘horizontale zweefstand’), syn. zweef houding.