kippen

betekenis & definitie

(ov ww; kipte; h. gekipt) TU - (uitgesproken als ‘kiepen’) het lichaam uit een liggende of hangende houding in een staande of steunende houding brengen door met een krachtige zwaai rugwaarts de gebogen heupen te strekken en zich tegelijkertijd aan de armen op te trekken terug te voeren op het Oud-Hollandse kipkarretje dat kon omkippen bij het lossen van de inhoud.